Jak uczy się dziecko? Zadaje pytania. Jest to dla niego naturalne. W ten sposób poznaje świat i potrafi wynegocjować to, czego potrzebuje. Jednak im jesteśmy starsi, tym mniej pytań zadajemy. Można wręcz powiedzieć, że często unikamy ich jak ognia. Tylko czy warto?
Zauważyliście jak bardzo dorośli ludzie boją się pytać? Boimy się zapytać o podwyżkę. Boimy się zapytać o radę. Boimy się zapytać o wyjaśnienia. Boimy się zapytać o uczucia. Boimy się zapytać o pomoc. Boimy się zapytać o wiele innych rzeczy. Dlaczego?
Strach przed odmową
Strach przed usłyszeniem słowa „nie” jest głównym czynnikiem, który nas blokuje. Boimy się też tego, że usłyszymy coś, czego nie chcemy usłyszeć. Weźmy sytuację z zapytaniem o podwyżkę. Co się stanie, jeśli pracodawca nam odmówi? Tak naprawdę nic. Będziemy dalej w tym samym punkcie. A nawet krok dalej, bo będziemy wiedzieć, że jeśli zależy nam na tym, żeby zarabiać więcej to w tej firmie nie mamy na to zbytnich szans, więc może warto rozejrzeć się za nową pracą. Natomiast jeśli się zgodzi będziemy bogatsi o jakąś sumę pieniędzy. Pytając nic nie tracimy, możemy tylko zyskać. To, że ktoś nam odmówi nie musi oznaczać niczego złego, to być może nie ma tak naprawdę żadnego związku z nami. Jednak my najczęściej odbieramy to osobiście. Czujemy się przez to mało ważni i mało wartościowi. Może czas przestać odbierać odmowę w ten sposób? Być może są zupełnie inne powody, dla których druga osoba powiedziała „nie”. Może warto przestać uzależniać poczucie własnej wartości od aprobaty innych i odrzucić strach przed odmową, który tak naprawdę istnieje tylko w naszych głowach. Nie lepiej wyjść z założenia: zapytam i zobaczę co będzie. Jeśli odpowiedź będzie pozytywna to super, jeśli nie ok – nic nie tracę, a przynajmniej wiem na czym stoję. Wiem, w jakim iść dalej kierunku. Czy tak nie będzie prościej?
Zakładanie z góry, że pytanie nie ma sensu
Ile razy chcielibyśmy o coś zapytać, ale z góry zakładamy, że uzyskamy odmowną odpowiedź. Wydaje nam się, że tak dobrze znamy tę osobę, że jesteśmy w stanie przewidzieć jaka będzie jej reakcja. Przypuśćmy, że marzy nam nauka tańca i chcielibyśmy się zapisać na kurs razem ze swoją drugą połówką. Ale nawet o to nie pytamy, bo z góry zakładamy, że on się nie zgodzi. Przecież on nie lubi tańczyć. Tylko tak naprawdę skąd możemy wiedzieć jaka będzie czyjaś odpowiedź? To tylko nasze założenie i nasze przekonania. W rzeczywistości może być zupełnie inaczej. W takim razie jaki ma sens rezygnowanie z czegoś i doprowadzanie do pojawienia się wewnętrznego żalu, który tak naprawdę sami sobie stwarzamy? Może zamiast tego warto zacząć więcej rozmawiać i pytać o rzeczy, które są dla nas ważne?
Strach przed przyznaniem się, że czegoś nie wiemy
Często zdarza się tak, że chcemy zapytać kogoś o pomoc w zrobieniu czegoś, o poradę, wytłumaczenie jakiegoś tematu, ale tego nie robimy. Dlaczego? Najczęściej boimy się tego, co pomyślą o nas inni ludzie. Zastanawiamy się, czy nie uznają nas za mało inteligentnych. Tylko czy każdy musi wszystko wiedzieć? Jest wielu ludzi, którzy mają większa wiedzę i doświadczenie od nas pewnych dziedzinach. Dlaczego nie skorzystać z ich wiedzy? Dlaczego nie nauczyć się czegoś od nich? Każdy z nas również ma pewne obszary, w których jest świetny i może pomóc innym. Dziś my zwrócimy się do kogoś po poradę w jednej kwestii, a być może za jakiś czas ta osoba zwróci się z czymś innym do nas.
Unoszenie się dumą
Czasem zdarzają się sytuacje, kiedy potrzebujemy pomocy czy porady, ale nie robimy tego, bo stwierdzamy, że sami sobie poradzimy. Uznajemy, że przecież nie potrzebujemy niczyjej pomocy, że sami najlepiej wiemy co zrobić w danej sytuacji. Wychodzimy z założenia: „nie będę się nikogo o nic prosić”. Tylko czy zawsze warto? Czasem mamy z czymś problem, z którym nie potrafimy sobie poradzić lepiej poprosić o pomoc lub poradę, zamiast męczyć się samemu.
Warto odrzucić wszystkie lęki i zacząć zadawać pytania. Dzięki temu możemy usprawnić naszą komunikację z najbliższymi oraz wywalczyć swoje prawa. Możemy przybliżyć się do sukcesu. Dzięki zadawaniu pytań możemy nauczyć się nowych rzeczy oraz możemy zadbać o siebie i swoje szczęście. Nie ma sensu z góry zakładać, że coś nie wyjdzie. Warto pokonać strach przed odmową. Często jest zupełnie inaczej. A nawet jeśli odpowiedź będzie inna niż byśmy chcieli przynajmniej będziemy wiedzieć na czym stoimy i nie będziemy musieli snuć przypuszczeń odnośnie tego, co by było gdyby…
A Wy jak uważacie? Warto pytać?
Dzieci są bardzo mądre mimo że są bardzo głupie. Niestety – dzieci posiadają czystą nieskażoną człowieczeństwem inteligencję. Mądrość jedynie jest narzędziem dla inteligencji. Takie koło.
Jednak odnośnie tego – przypomina mi się właśnie stary dowcip.
Gość z pierwszego piętra potrzebuje pożyczyć kombinerki. Wie, że sąsiad na piątym te kombinerki ma. No więc idzie do tego sąsiada z zamiarem pożyczenia. Ale po drodze wymyśla 1000 rzeczy, że może ten sąsiad nie ma kombinerek bo zostawił w pracy, a może po prostu zostawił w aucie. A nawet jak ma, to pewnie mu nie pożyczy bo on jest taki sknera. A nawet jakby chciał mu pożyczyć, to może się okazać że coś za to będzie chciał. No i tak idzie i idzie ciągle pod nosem wymyślając kolejne powody dlaczego wróci bez kombinerek. Kiedy już doszedł i zadzwonił dzwonkiem nadal knuł. Knuł i knuł i knuł. Kiedy sąsiad otworzył, usłyszał jedynie „A w dupę se wsadź te kombinerki”.
Może trochę wulgarnie, ale obrazuje to nasze ludzkie zachowania. Na ogół z góry zakładamy najgorsze, na ogół się boimy rozmowy, konfrontacji że coś pójdzie nie po naszej myśli.
Należy jednak spojrzeć z drugiej strony, jeżeli coś pójdzie nie po naszej myśli – mamy okazję się czegoś nowego nauczyć, mamy okazję doświadczać co jest najprzyjemniejsza rzeczą w życiu. W końcu kogo cieszyło by robienie w kółko tego samego – nikogo.
I to jest oto najlepszy ludzki paradoks.
Świetnie podsumowanie mojego artykułu 🙂
A dziękuję ślicznie, śliczniasto czy jaokoś tak 😉
Wszystkie powody, które wymieniłaś skutecznie blokują większość ludzi. Niestety ja odmowę traktuję bardzo osobiście i bardzo mnie ona rani, gdyż jestem wrażliwa, dlatego często zdarza się, że wolę przemilczeć. Jednak cały czas staram się to zmieniać. Zdecydowanie warto pytać! Można wiele zyskać dzięki temu!
Ostatnio czytałam książkę o zadawaniu pytań. I to wszystko jest prawda! Ludzie bardzo często rezygnują, ponieważ są pewni ze im się nie uda. A ci co pytają, nawet o duże rzeczy, najczęściej je dostają!
http://wolnym-krokiem.blogspot.com
Ciekawy post o pokonywaniu własnych ograniczeń 🙂 Moja 10 – letnia bratanica, zadaje mnóstwo pytań, dosłownie o wszystko, bardzo lubię u niej tą cechę 🙂
Pewnie, że warto. Pròby nic nie kosztują 😉
Warto pytać, ale trzeba się nauczyć przełamywać bariery, o których piszesz. Bardzo mądry tekst. 🙂
Ja zdecydowanie zadaję zbyt wiele pytań 😀
Pytać warto, tylko tak jak mówisz nie zawsze wystarcza nam odwagi. Boimy się zwyczajnie po ludzku boimy się tego, że poniesiemy klęskę. Bo przecież pytając możemy albo zyskać albo stracić. A ja uważam,że możemy tylko i wyłącznie zyskiwać. Wiemy na czym stoimy, wiemy jaki kolejny ruch musimy wykonać. Wbrew pozorom nawet odmowa na nasze pytanie daje nam jakąś wiedzę. Inna sprawa, że nie zawsze słyszymy to co chcemy … 🙂
Mnie uczyli od malego ”kto pyta nie bladzi” stad dostaje zazwyczaj to o co pytam. Kwestia wychowania / srodowiska w ktorym przebywamy ma ogromny wplyw na nasze zycie. W UK czesto sie mowi ”you don’t ask you don’t get”.Podpisuje sie pod tym dwiema rekami.